Σε εγρήγορση βρίσκονται οι «εργαζόμενες μητέρες» αφού τα αντανακλαστικά τους αντιδρούν άμεσα στις προβλεπόμενες περικοπές που ετοιμάζονται για τα επόμενα χρόνια στα προγράμματα χρηματοδοτήσεων των παιδικών σταθμών. Έτσι, «… την χρονιά που ο ΟΗΕ γιορτάζει την 20η επέτειο του Διεθνούς Έτους Οικογένειας και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είπε «ναι» στην ανακήρυξη του 2014 ως ‘Ευρωπαϊκό Έτος για τη Συμφιλίωση της Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής’…», τίθεται σε....
αμφιβολία η βιωσιμότητα και η διάρκεια του επιτυχημένου προγράμματος «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής» για την νέα προγραμματική περίοδο «2014-2020».
Οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας, που θα διαχειριστεί το ΕΠ «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού» από το οποίο χρηματοδοτείται η «Εναρμόνιση», σχεδιάζουν να περιορίσουν τον μέσο όρο των ωφελουμένων γυναικών στις «16.000 κατ’ έτος» μέχρι το 2020. Όταν γνωρίζει, από τα στατιστικά στοιχεία της ΕΕΤΑΑ, πως μόνο για την τρέχουσα περίοδο (2013/2014) οι αιτήσεις ενδιαφερομένων γυναικών που πληρούσαν τις προϋποθέσεις ξεπέρασαν τις 90.000! Με ποια κριτήρια; Ποιό σκεπτικό;
Ήδη οι εργαζόμενες μητέρες μαζεύουν υπογραφές, σε ανοικτή επιστολή, μέσω των δομών (παιδικών σταθμών) που βρίσκονται στο πρόγραμμα, για τον Πρωθυπουργό και τους εμπλεκόμενους Υπουργούς και φορείς. Η φωνή τους κραυγή στις δύσκολες συνθήκες που διανύουμε: «…Γιατί επιτρέπετε/συμβάλλετε να διαμορφωθούν συνθήκες αγωνίας για δεκάδες χιλιάδες μητέρες που ζουν από τώρα το φόβο της πιθανής απόρριψής τους από το πρόγραμμα; (…) Οι υπογράφουσες και υπογράφοντες αυτή την επιστολή ανήκουμε στη μεγάλη μάζα των μητέρων με μικρά παιδιά, μια κοινωνική κατηγορία που «έχει την τιμητική της» στα ζοφερά στατιστικά νούμερα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τη φτώχεια, την ανεργία και τον αποκλεισμό. (…) Ο «κίνδυνος φτώχειας» για τα νοικοκυριά με παιδιά είναι τρομακτικών ποσοστών, σας λέει η ΕΛ.ΣΤΑΤ. Αυτά τα στατιστικά νούμερα είναι δημοσίως διαθέσιμα. ΔΕΙΤΕ ΤΑ! Γιατί αυτά τα στατιστικά νούμερα, ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ. Οι εργαζόμενες μανάδες, οι οικογένειες με παιδιά, τα ίδια τα παιδιά μας, οι άνεργες και οι άνεργοι που χρειαζόμαστε έμπρακτη καθημερινή στήριξη με τη φύλαξη των παιδιών μας για να τα βγάλουμε πέρα στην προσπάθειά μας να κρατήσουμε τη δουλειά μας ή να βρούμε κάποια δουλειά…»
Το 2014 δεν είναι μόνον η χρονιά του ελληνικού «πρωτογενούς πλεονάσματος», δεν είναι μόνο χρονιά των ευρωεκλογών, δεν είναι μόνο χρονιά της ελληνικής Προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Βάση των «προβλέψεων» και των εκτιμήσεων, αυτών που μας κυβερνούν, «εικάζεται» πως είναι και η «εναρκτήριος» χρονιά ανάκαμψης. Αν αυτή την περίοδο συνεχίζουμε να καταργούμε κοινωνικά κεκτημένα και παροχές ύψιστης και ζωτικής σημασίας για την ελληνική οικογένεια (σε συνέχεια των περικοπών επιδομάτων μητρότητας και τοκετού που εκμηδενίστηκαν), αν συνεχίσουμε να πολεμούμε τους πολύτεκνους και να δυσκολεύουμε τη ζωή γονιών και παιδιών, πραγματικά αναρωτιέμαι ποιό το μέλλον αυτής της χώρας; Μιας χώρας με συνεχόμενη γήρανση του πληθυσμού της, μιας χώρας «περιορισμού» της οικογένειας, μιας χώρας «ανελέητου κυνηγητού» των νέων ανθρώπων. Ούτε ίχνος κοινωνικής πρόνοιας, απουσία κοινωνικής μέριμνας, στενοκεφαλιά και παραλογισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου