ΠΟΛΥΤΕΚΝΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΓΡΙΝΙΟΥ - ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

«ΟΙ ΧΟΥΝΤΕΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΜΕ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ!»

40 χρόνια έχουν περάσει από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ο αγώνας εκείνος με τις διεκδικήσεις του παραμένει μέχρι και σήμερα τραγικά επίκαιρος. Οι εκπαιδευτικοί έχουν χρέος να επικαιροποιούν τις επετείους, αναφέρεται άλλωστε και στους διδακτικούς στόχους της Ιστορίας, διαφορετικά οι επέτειοι γίνονται μνημόσυνα και τα γεγονότα μένουν αραχνιασμένα στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, χωρίς να τα γνωρίζει κανείς.

Τότε όπως και τώρα η εξουσία ήταν στα χέρια των καπιταλιστών. Τότε το τανκ εισέβαλε......

στο χώρο του Πολυτεχνείου για να καταστείλει την κατάληψη των φοιτητών που αγωνίζονταν μαζί με το λαό για την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος, του συντάγματος, για Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία, αλλά και κατά του ιμπεριαλισμού (ΕΞΩ το ΝΑΤΟ).

Και στη χούντα αυτοί που αντιστάθηκαν ήταν μειοψηφία.  Οι άλλοι βολεύτηκαν ή σιώπησαν”,

Ξανά οι αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν μέσα στη νύχτα στο ραδιομέγαρο για να καταστείλουν την κατάληψη των εργαζομένων της ΕΡΤ που διεκδικούν μαζί με το λαό το δικαίωμα στην εργασία. Χθες επιστράτευσαν τους καθηγητές, τους ναυτεργάτες τους εργαζόμενους στο μετρό και τώρα οι μνημονιακές κυβερνήσεις διαλύουν οριστικά την οικογένεια. Οι πολύτεκνοι νοιώθουν εγκαταλειμμένοι από όλους. Το Δ.Σ. του Συλλόγου των Πολυτέκνων Αγρινίου-Περιχώρων παραμονή της εξέγερσης των φοιτητών του Πολυτεχνείου κατά της χούντας "πετάει" την μπάλα στην εξέδρα (όπως συνήθως) και αντί εκδήλωσης με το περιεχόμενο των ημερών επέλεξε να μιλήσει για τις "αμβλώσεις!     

Κάθε οικογένεια έχει και τον διαθέσιμό της. Οι νέοι άνεργοι βολοδέρνουν στα ΚΕΠ για την υποβολή αιτήσεων για "κοινωνική εργασία" και άλλοι για τη φάμπρικα της γερμανίας.

Τώρα στη θέση αυτή είναι οι διοικητικοί υπάλληλοι των Πανεπιστημίων που απεργούν διεκδικώντας το δικαίωμα στην εργασία, μπήκαν σε αργία και κηρύσσεται ο απεργιακός τους αγώνας παράνομος.  Σε όλους τους δίκαιους αγώνες, σε όλες τις αυτονόητες διεκδικήσεις υπάρχει μόνο σκληρή καταστολή, καθώς ο κάθε αγώνας εργαζομένων χαρακτηρίζεται βία και ο λαός – ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο συνταξιούχος, ο μαθητής, ο φοιτητής -  αποκαλείται άκρο.

Τότε το κίνημα ήταν ανεβασμένο σε ιδεολογικοπολιτική βάση. Κατάφερε να απεγκλωβιστεί από τη λογική του συμβιβασμού με τη χούντα και του μικρότερου κακού. Σήμερα έχει ανάγκη να απεγκλωβιστεί από τη λογική του εξανθρωπισμού του καπιταλισμού και την αλλαγή των συσχετισμών στην ΕΕ των μονοπωλίων.

Το σύνθημα Ψωμί – Παιδεία - Ελευθερία θα πρέπει να συμπληρωθεί και με τις λέξεις Υγεία - Εργασία – Κατοικία. Σήμερα σε μια χώρα υποταγμένη στα συμφέροντα των μονοπωλίων, που εξαφανίζει κάθε κοινωνικό αγαθό, κάθε δικαίωμα και στην ουσία εξοντώνει τον άνθρωπο και εξευτελίζει την ίδια τη ζωή, ο αγώνας εκείνος ενάντια στο χουντικό καθεστώς θα πρέπει να γίνει άμεσα και επιτακτικά φωτεινό μονοπάτι για όλους μας.

ΕΝΑΝΤΙΑ στα μνημόνια και τους εγχώριους υπηρέτες που έχουν φτωχτοποιήσει τα μεσαία κοινωνικά στρώματα, που οδεύουν στις εσχατιές με τους φτωχούς και τους ανέργους αυτής της χώρας. Το νέο Πολυτεχνείο της εποχής περνά μέσα από ένα αντιμνημονιακό και αδέσμευτο παλλαϊκό μέτωπο αγώνα ώστε να απελευθερώσει άμεσα από το 4^ο Raix και τους διεθνούς τοκογλύφους τη χώρα μας και τους πολίτες της.

 Στην «εύφορη» κοιλάδα της Ευρώπης της "φιλανθρωπίας" των δημοσίων σχέσεων και τις επαιτείας…

οι Πολύτεκνες οικογένειες πεθαίνουν από την πείνα..

…θα τους αφήσουμε;

Αγρίνιο 17 Νοέμβρη 2013