Να σωπάσεις δε γίνεται. Να μιλήσεις, τι να πεις που να είναι αρκετό. Πώς να εκλογικεύσει μια διαλυμένη χώρα ένα τέτοιο περιστατικό; Δεν είναι τραγωδία, είναι έγκλημα. Συλλογικό. Οι Σύριοι αδελφοί μας δεν είναι μετανάστες, ούτε «λαθρομετανάστες».
Είναι πολιτικοί πρόσφυγες μιας «εκκαθάρισης» που συμμετέχουν από κοινού οι Δυτικοί «πολιτισμένοι» σύμμαχοι με τα πιο αντιδραστικά κομμάτια των αμερικανόφιλων Αράβων, του γκλαμουράτου Κατάρ και των ισλαμοφασιστών. Η.........«πολιτισμένη» Ευρώπη προσφέρει την ενεργητική ανοχή της και η υποταγμένη χώρα μας συνακολουθεί –κόντρα και στα εξ αντικειμένου εθνικά της συμφέροντα.
Αμηχανία μιας πολιτικής που έμαθε στην καλύτερη περίπτωση να αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό ως πρόβλημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μόνο, και όχι ως πολιτικό πρόβλημα.
Που κρύβει έτσι τη «χρήσιμη» μαύρη εργασία, την αύξηση του ελλαδικού ΑΕΠ των τελευταίων δεκαετιών, το ελληνικό ολυμπιακό «θαύμα», τη ζήτηση των φτηνών εργατικών χεριών της παγκοσμιοποίησης, την οικονομική εξαθλίωση και τις στρατιωτικές εισβολές στον Τρίτο κόσμο.
Που κρύβει τέλος την πλήρη παρασιτοποίηση της ελληνικής κοινωνίας και τη μετατροπή της σε χώρα εργολάβων, υπεργολάβων και φυσικά υπερεργολάβων. Στη χειρότερη, στον αντίποδα έφτασε να θεωρείται πατριωτισμός η λογική του «μέχρι εκεί που φτάνει η μπουνιά μου». Το ένστικτο του ζώου επενδυμένο στην πολιτική.
Θα απέμενε η θλίψη και η οδύνη και η υπόκλιση στο θάνατο. Αλλά αυτό προϋποθέτει μια κοινωνία προσώπων και όχι φοβικά, εσωστρεφή, σοκαρισμένα από τη ζοφερή καθημερινότητα -που η πολιτική ελίτ έχει σχεδιάσει- άτομα.
Οπότε τι απομένει; Το δελτίο ειδήσεων των 8 «ως κάρφος εις τον οφθαλμό μας».
ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου